03 September 2009

Avatar...




James Cameron is terug! En hoe… Al 15 jaar werkt hij aan een megalomaan 3D-project dat zijn eerste langspeelfilm in jaren wordt: Avatar. Een nieuwe Cameron is altijd een evenement; zijn artistieke visie bracht ons al baanbrekende films als Terminator, de tweede Alien en natuurlijk het mythische Titanic.

Deze keer opent hij de poorten van de cinema voor de ‘nieuwe generatie’.
In 1995 begint hij op basis van een storyboard de studio’s af te schuimen op zoek naar en gigantisch budget. De productie loopt moeizaam waardoor de release van wat nu al de duurste prent in de filmgeschiedenis wordt (320 miljoen dollar!) alleen maar verschuift in de agenda. Maar het einde is nu in zicht, onder meer dankzij een samenwerking met de special effects-studio van Peter Jackson die eerder al instond voor King Kong en I-Robot.

Door zich te omringen met de beste professionals uit hun vakgebied (taalkundigen, gedragsdeskundigen, antropologen,…) zorgt Cameron ervoor dat zijn terugkeer in zalen met een science-fictionproject tot in het kleinste detail juist zit. Afspraak dus op 16 december voor de officiële release. Wie al het geluk heeft gehad om de eerste 15 minuten te mogen bekijken tijdens de Avatar Day op 21 augustus, weet dat hier een nieuwe klassieker in de maak is.




Hoe ontstond 3D?

De stereoscopie ontstond in 1838 en werd vooral gebruikt in de cinema om de illusie van een derde dimensie te creëren. Tot vandaag discussieert men nog altijd over welke film nu de eerste 3D-prent was. Sommigen zeggen dat het
L’Arrivée du Train was uit 1903 van de gebroeders Lumière, de uitvinders van de cinema.




In die periode werden er meer dan 250 films en tv-uitzendingen gedraaid in 3D. De technologie om zo’n films te maken is dus al eeuwenoud, toch was het lange tijd geen evidentie om de film ook in 3D te vertonen.

Dankzij het commerciële succes van Bwana Devil uitgebracht door United Artists in 1952, begonnen de grote studio’s in te zien dat 3D-films ook geld in het laatje konden brengen. Het gevolg was dat zo’n zestigtal films in 3D werden gedraaid, waaronder Dial M for Murder van Hitchcock en Hondo met superster John Wayne. Hoewel de films volledig volgens de regels van de kunst werden opgenomen, bleef het 3D-aspect niet bewaard omwille van de slechte omstandigheden in de meeste zalen of de complexe infrastructuur die nodig was om de films te vertonen (zilveren schermen, 3D-brillen, projectoren met dubbele synchronisatie, speciale lenzen, etc.)

Het grote publiek was 3D-cinema dus al grotendeels vergeten toen het genre in de jaren 70 weer gelanceerd werd door verschillende studio’s, groot en klein. De revival werd zelfs een beperkt succes met films als Jaws 3D, Comin at Ya! of Friday 13 – Part 3. Maar ondanks de interesse van het publiek, staan de kleine brilletjes in karton nog niet op punt en verdwijnt 3D opnieuw even van het scherm.

Het is wachten tot 1986. Door de komst van nieuwe projectietechnieken en het Imax 3D-formaat wordt 3D echt een vaste waarde. Kijkers konden de ‘nieuwe’ stap in de 7e kunst bewonderen tijdens de Wereldtentoonstelling in Vancouver met de film Transitions.
Maar dit jaar verovert 3D helemaal onze schermen met onder andere Final Destination 4, Humpty Dumpty of de speciale heruitgave van de eerste twee Toy Story-films.
Thuis kunnen onze oren al genieten van het 3D-effect via onze Home Cinema, maar in 2010 zullen we ook onze ogen 3D-kost kunnen geven. Want naar aanleiding van de release van de film Avatar, wordt ook de eerste full-HD 3D tv gelanceerd.

De oude stereoscopie lijkt vandaag meer dan ooit een vaste waarde te zullen worden in de filmindustrie. Digitale camera’s, Home Cinema en de nieuwste technieken voor tekenfilms in 3D geven iedereen de kans om te genieten van deze extra dimensie.

No comments:

Post a Comment